Ὅποιος θέλει νὰ γίνει
χριστιανός, πρέπει πρῶτα νὰ γίνει ποιητής.
Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης
 |
| Ἀλέκος Φασιανὸς |
2.
Κύριε, μόνο μὲ τὴ σιωπὴ σὲ νιώθουμε.
Κάθε ὁμιλία σὲ πληγώνει.
Κ’ οἱ λέξεις μας εἶναι τὰ τραύματά
σου ἀπ’ ὅπου, μαζὶ μὲ τὸ αἷμα
σου,
στάζει καὶ λίγη ἀπεραντοσύνη.
8.
Κύριε, ζοῦμε κ’ οἱ δυό μας μὲς στὸ
σκοτάδι, δὲ βλέπει ὁ ἕνας τὸν
ἄλλον - ὅμως ἅπλωσε τὸ χέρι σου,
θὰ τὸ βρῶ, ἄσε με νὰ σοῦ μιλήσω,
θὰ μ’ ἀκούσεις,
μόνο δῶσε στὰ λόγια μου κάτι ἀπ’
αὐτὸ τὸ μέγα ἀνείπωτο ποὺ σὲ
κάνει νὰ σωπαίνεις.
10.
Κύριε, ἡ ἁμαρτία μου στάθηκε ὅτι
θέλησα νὰ ἐξιχνιάσω τὸ αἴνιγμά
σου, νὰ εἰσδύσω στὸ μυστήριό σου
κι ἔτσι παραπλανήθηκα ὁ τρελὸς - ἀφοῦ
ἐγὼ εἶμαι τὸ μεγάλο
μυστικό σου.
Τάσου Λειβαδίτη, Συνομιλίες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου