Ὁ Θεὸς πέθανε! Γιὰ νὰ μὴν ἐπιβληθεῖ, νὰ μὴν ἐκβιάσει.
Σ’ αὐτὴ τὴ λευτεριὰ βλασταίνει καὶ ἡ πίστη καὶ ἡ ἀπιστία. Καὶ
οἱ δύο γυμνές. Ἡ πρώτη γιὰ νὰ συλλάβει καὶ νὰ γεννήσει –
πράξη κατεξοχὴν ἐρωτική. Ἡ δεύτερη κουρελιάζει τὰ «γιὰ νά». Τὰ φοράει, γιατὶ στὴν περπατησιά της ὁ ἄλλος μπορεῖ νὰ κάνει κρύο.
Τὰ ὅρια δυσδιάκριτα, καθὼς «ὑπὸ τῶν ἰδίων δούλων ἐμπαίζεται
ὁ Πλάστης τῶν ἁπάντων»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου