 |
| Φώτης Βάρθης |
[…] ὅταν ὡς
Μεμονωμένοι βυθιστοῦμε βαθιὰ στὸν ἑαυτό μας, τότε τελικὰ θὰ βροῦμε στὸν ἐσώτερο
πυρήνα τῆς κρυμμένης οὐσίας μας τὴν πιὸ ἀρχέγονη καὶ πιὸ καθολικὴ κοινότητα:
τὴν κοινότητα μὲ τὸ ἀνθρώπινο γένος καὶ μὲ τὸ σύμπαν. Ὅποιος ἔχει ἀνακαλύψει
αὐτὴ τὴν εὐτυχῆ κοινότητα στὸν ἑαυτό του ἔχει πλουτίσει καὶ εὐτυχήσει γιὰ πάντα
κι ἔχει ὁριστικὰ ἀπομακρυνθεῖ ἀπ’ τὶς κοινὲς συμβατικὲς κοινότητες τοῦ
σύγχρονου κόσμου. […]
Ὁ δρόμος ποὺ
πρέπει νὰ πάρουμε γιὰ νὰ ἔρθουμε σὲ κοινότητα μὲ τὸν κόσμο δὲν ὁδηγεῖ πρὸς τὰ
ἔξω ἀλλὰ πρὸς τὰ μέσα. Πρέπει ἐπιτέλους ν’ ἀντιληφθοῦμε ὅτι ἐμεῖς δὲν
παρατηροῦμε ἁπλὰ καὶ μόνο τὰ κομμάτια τοῦ κόσμου, ἀλλὰ ὅτι εἴμαστε καὶ οἱ ἴδιοι
ἕνα κομμάτι τοῦ κόσμου. Ὅποιος θὰ μποροῦσε νὰ κατανοήσει ἐντελῶς τὸ λουλούδι,
θὰ κατανοοῦσε τὸν κόσμο. Μόνο ὅταν ἐπιστρέψουμε πλήρως στὸν ἑαυτό μας θὰ βροῦμε
τὸ σύμπαν αὐτούσιο. […]
Ἡ ὑπόδειξη,
τὴν ὁποία συνεχῶς συναντᾶμε, εἶναι ὅτι κάποιος μπορεῖ νὰ γίνει Θεός, ὅτι
κάποιος, ἀντὶ νὰ γνωρίσει τὸν κόσμο, μπορεῖ νὰ γίνει ἢ νὰ εἶναι κόσμος ὁ ἴδιος.
Αὐτὴ εἶναι ἴσως ἡ πιὸ βαθιὰ ἑρμηνεία τῆς χριστιανικῆς παράδοσης· καὶ εἶναι ἴσως
ἡ πιὸ βαθιὰ σημασία αὐτοῦ ποὺ δίδαξε ὁ ἴδιος ὁ Ἰησοῦς, ὅταν ὁ Meister Eckhart βάζει τὸν Θεό, ὁ ὁποῖος
εἶναι ταυτόχρονα ἄνθρωπος, νὰ μᾶς λέει: «Ἐγὼ ὑπῆρξα γιὰ σᾶς ἄνθρωπος· ἐσεῖς, ἂν
δὲν εἶστε γιὰ μένα Θεοί, μὲ ἀδικεῖτε.» Ἂς κοιτάξουμε λοιπόν, πῶς θὰ μπορέσουμε
νὰ βροῦμε τὸν κόσμο ποὺ ὑπάρχει μέσα μας. […]
Γκούσταβ
Λαντάουερ, Τὸ μήνυμα τοῦ Τιτανικοῦ, ἐπιλεγμένα
δοκίμια, μτφρ. Γιάννης Καραπαπᾶς, ἐκδ. Τροπή, Ἀγρίνιο 2000
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου