οἱ θυρωροὶ τῆς Βασιλείας

Καὶ ἡ συγκυρία μᾶς ἔφερε μεγάλη ἀφθονία γυμνῶν καὶ ἀστέγων. Ὑπάρχει πλῆθος αἰχμαλώτων στὶς πόρτες τοῦ καθενός μας.

Δὲν λείπουν ἀπὸ πουθενὰ οἱ ξένοι καὶ οἱ μετανάστες καὶ ὅπου κι ἂν κοιτάξεις θὰ δεῖς χέρια ἁπλωμένα σὲ ζητιανιά. Γιὰ σπίτι τους ἔχουν τὸ ὕπαιθρο. Καταφύγιό τους εἶναι οἱ στοὲς καὶ τὰ ἀδιέξοδα καὶ τὰ πιὸ ἐρημικὰ σημεῖα τῆς ἀγορᾶς. Καὶ ὅπως οἱ νυχτοκόρακες καὶ οἱ κουκουβάγιες, φωλιάζουν μέσα στὶς τρύπες. Γιὰ ροῦχα φοροῦν καταξεσχισμένα κουρέλια. Γιὰ χωράφι ἔχουν τὴ διάθεση ὅσων τοὺς ἐλεοῦν. Γιὰ τροφὴ ἔχουν ὅ,τι πέσει ἀπὸ ὅποιον τοὺς συναντήσει. Πίνουν νερὸ ἀπὸ τὶς κρῆνες ὅπως τὰ ζῶα, καὶ γιὰ ποτήρια ἔχουν τὶς χοῦφτες τους.  Ἀποθήκη τους εἶναι ο κόρφος τους καὶ ἂν αὐτὸς δὲν εἶναι σχισμένος, κρατάει ὅσα μπορεῖ νὰ συγκρατήσει ὅ,τι κρύβουν σ’ αυτόν. Τραπέζι τους εἶναι τὰ γόνατά τους μαζεμένα. Κρεβάτι τους εἶναι τὸ ἔδαφος. Γιὰ λουτρὸ ἔχουν ἕνα ποτάμι ἢ μία λίμνη, ὅπως τὰ ἔχει προσφέρει ἀκατέργαστα καὶ κοινὰ σὲ ὅλους ὁ Θεός. Ἡ ζωή τους εἶναι πλέον γεμάτη περιπλανήσεις σὰν ἄγριου ζώου, ὅμως δὲν ἦταν ἔτσι ἐξαρχῆς. Ἔγινε τέτοιος ἀπὸ τὴ συμφορὰ καὶ τὴν ἀνάγκη.

Ἐσὺ  ποὺ νηστεύεις, μπορεῖς νὰ τοὺς βοηθήσεις ὅσο χρειάζεται. Δεῖξε γενναιοδωρία στοὺς ἀδελφούς σου ποὺ τοὺς συνέβησαν αὐτὲς οἱ ἀτυχίες. […]

Αὐτοί εἶναι οἱ ταμίες τῶν ἀγαθῶν ποὺ προσδοκοῦμε, οἱ θυρωροὶ τῆς Οὐράνιας Βασιλείας, αὐτοὶ ποὺ θὰ ἀνοίγουν στὴν ἄλλη ζωὴ τὶς πόρτες στοὺς καλοὺς καὶ θὰ τὶς κλείνουν στοὺς σκληροὺς καὶ μισανθρώπους.

Ἁγίου Γρηγορίου Νύσσης, Περί Φιλοπτωχίας και Εὐποιΐας