 |
| Βάσω Κατράκη, Σύνθεση |
[…] Τὰ πράγματα
καὶ τὰ ἀγαθὰ ποὺ ὑπάρχουν στὸν κόσμο εἶναι κοινὰ γιὰ ὅλους, ὅπως ἀκριβῶς τὸ φῶς
καὶ αὐτὸς ὁ ἀέρας ποὺ ἀναπνέουμε καὶ αὐτὴ ἡ βοσκὴ γιὰ τὰ ζῶα στὶς πεδιάδες καὶ
στὰ ὄρη. Τὰ πάντα λοιπὸν εἶναι σὲ ὅλους κοινὰ μόνο ὡς πρὸς τὴ χρήση τῆς
ἀπολαύσεως, κατὰ δὲ τὴν κυριότητα δὲν εἶναι κανενός. Ἡ πλεονεξία ὅμως, ἀφοῦ
εἰσῆλθε στὴ ζωὴ ὡς τύραννος, μοίρασε μὲ τοὺς δούλους καὶ τοὺς ὑπηρέτες της ἐδῶ
κι ἐκεῖ αὐτὰ ποὺ δόθηκαν ἀπὸ τὸν Δεσπότη κοινὰ σὲ ὅλους· ἀφοῦ τὰ περιέφραξε μὲ
φραγμοὺς καὶ τὰ κατασφάλισε μὲ πύργους καὶ μοχλοὺς καὶ θύρες, ἀποστέρησε ὅλους
τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους ἀπὸ τὴν ἀπόλαυση τῶν ἀγαθῶν τοῦ Δεσπότου λέγοντας ἡ
ἀναιδὴς ὅτι ἡ ἴδια εἶναι δεσπότης αὐτῶν καὶ ἰσχυριζόμενη ὅτι δὲν ἀδικεῖ
κανέναν. Οἱ δὲ ὑπηρέτες καὶ δοῦλοι αὐτῆς τῆς τυράννου, διαδεχόμενοι ὁ ἕνας τὸν
ἄλλον, δὲν γίνονται κύριοι τῶν πραγμάτων καὶ τῶν ἀγαθῶν ἀλλὰ πονηροὶ δοῦλοι καὶ
φύλακες. Πῶς λοιπόν, ἐὰν βγάλουν λίγα ἀπὸ αὐτὰ τὰ χρήματα ἢ καὶ ὅλα ἀκόμη, καὶ
τὰ δώσουν στοὺς μέχρι τότε καταφρονημένους στὴ στενοχώρια καὶ τὴ στέρηση λόγῳ
τοῦ φόβου τῶν ἀπειλουμένων τιμωριῶν ἢ λόγῳ τῆς ἐλπίδος ὅτι θὰ λάβουν
ἑκατονταπλασίονα ἢ λόγῳ τοῦ ὅτι συγκινήθηκαν ἀπὸ τὶς συμφορὲς τῶν ἀνθρώπων, θὰ
θεωρηθοῦν ἐλεήμονες ἢ ὅτι ἔθρεψαν τὸν Χριστὸ ἢ ὅτι ἔπραξαν ἔργο ἀξιο
ἐπιβράβευσης; Καθόλου· ἀλλὰ ὅπως ὑποστηρίζω ἐγώ, χρωστοῦν καὶ μετάνοια μέχρι
θανάτου γιὰ τὰ χρόνια ποὺ κατεῖχαν αὐτὰ καὶ γιὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἀπεστέρησαν τοὺς
ἀδελφοὺς ἀπὸ τὴ χρήση τους. […]
Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος, Κατηχητικὸς
Λόγος 9
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου