Αὐτείδωλον ἐγενόμην,
τοῖς πάθεσι τὴν ψυχήν μου βλάπτων, Οἰκτίρμον·
ἀλλ’ ἐν μετανοίᾳ με παράλαβε,
καὶ ἐν ἐπιγνώσει ἀνακάλεσαι·
μὴ γένωμαι κτῆμα, μὴ βρῶμα τοῦ ἀλλοτρίου·
Σωτήρ, αὐτός με οἴκτειρον.
Ἅγιος Ἀνδρέας Κρήτης, Μ. Κανὼν
 |
| Γιῶργος Μήλιος |
Ἡ αὐτοειδωλοποίηση εἶναι
ἡ ἀποτελεσματικότερη γενέθλιος συνθήκη τῆς ἐξουσίας. Ἡ μετάνοια, ἡ χειρουργικὴ ἀποτίναξη
τῶν παθῶν, φανερώνει τὸ ὄνομα μὲ τὸ ὁποῖο καλοῦμαι σὲ σχέση. Ἔτσι γνωρίζω
γνωριζόμενος, δηλαδὴ ἐλευθερώνομαι ἀπὸ τὴν ἀνάγκη νὰ ἄρχω καὶ νὰ ἄρχομαι. Ἔτσι
παθιάζομαι· εἰδάλλως βαυκαλίζομαι ἐν πάθεσι, ὀλισθαίνω στὰ σκοτάδια μου ὅπου δὲν
γνωρίζω κανέναν, μόνο τὴν παρομοίωσή μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου