 |
| Θωμᾶς Παπαδοπεράκης - Σύνθεση |
Τώρα λοιπὸν ὁ
Θεὸς βλέπεται μὲ αὐτὸν τὸ τρόπο ἀπὸ αὐτοὺς οἱ ὁποῖοι καθάρθηκαν μὲ τὴν ἀγάπη,
τότε ὅμως λέγει πὼς θὰ ἰδωθεῖ πρόσωπο πρὸς πρόσωπο. Ἐκεῖνοι ποὺ δὲν ἔπαθαν τὰ
θεῖα οὔτε πιστεύουν ὅτι μπορεῖ ὁ Θεὸς νὰ ἰδωθεῖ ὡς φῶς ὑπὲρ φῶς, ἀλλὰ ὅτι αὐτὸ
μπορεῖ νὰ συμβεῖ μόνο μὲ τὴ βοήθεια τῆς λογικῆς, μοιάζουν μὲ τυφλούς, οἱ ὁποῖοι
ἀντιλαμβάνονται μόνο τὴ θέρμη τοῦ ἥλιου καὶ δὲν πιστεύουν ἐκείνους ποὺ βλέπουν
ὅτι ὁ ἡλιος εἶναι καὶ γελαστὸς καὶ χαρούμενος. Ἂν λοιπὸν οἱ τυφλοὶ προσπαθοῦν
νὰ μεταπείσουν αὐτοὺς ποὺ βλέπουν ὅτι δὲν εἶναι φῶς ὁ ἥλιος, ποὺ εἶναι
λαμπρότερος ἀπὸ ὅλα τὰ αἰσθητά, θὰ γίνουν καταγέλαστοι σὲ αὐτοὺς ποὺ βλέπουν
αἰσθητῶς. Ἐκεῖνοι λοιπὸν ποὺ παθαίνουν παρόμοια (βλάβη) σχετικὰ μὲ τὸν ἥλιο τῆς
δικαιοσύνης, ποὺ ὑπέρκειται πάντων, θὰ προκαλέσουν θρῆνο ὄχι μόνο σὲ αὐτοὺς ποὺ
ὄντως βλέπουν νοερὰ ἀλλὰ καὶ σὲ αὐτοὺς ποὺ πιστεύουν στοὺς ὁρῶντες. Θὰ
θρηνηθοῦν γιατί, ἐνῶ ὁ Θεὸς ἀπὸ τὴν ὑπερβολὴ τῆς πρὸς ἡμᾶς ἀγάπης Του συγκαταβαίνει
νὰ γίνεται ἀπὸ τὴν ἀνέκφραστη ἀκαταληψία Του ἀνεξήγητα μεθεκτὸς ἀπὸ τὸν νοῦ,
αὐτοὶ μένουν ἀνέραστοι πρὸς τὸν καταφανέστατο ἐμπειρικῶς καὶ αὐτονόητο αὐτὸν
ἔρωτα.
Ἁγίου
Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ὑπὲρ τῶν ἱερῶς
ἡσυχαζόντων, Λόγος 1, 3, 10
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου