Θὰ σωθοῦμε ἀπὸ μιὰ γλυκύτητα
στεφανωμένη μὲ ἀγκάθια.
(Νίκος Καροῦζος, Διάλογος πρῶτος – 1961)
Εἶν’ ἕνας θάνατος νὰ βγεῖς ἀπ’ τὸ ἐγώ σου κύριε
μὰ ὅμως σὲ σώζει ἀπ’ τὸν θάνατο.
(Νίκος Καροῦζος, Ἐδῶ δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει
ἀντίρρηση - 1981)
δὲν ἔχει ὅρια ἡ εὐφράδεια τῆς Σταύρωσης
(Νίκος Καροῦζος, Νεολιθικὴ νυχτωδία στὴν
Κρονστάνδη - 1987)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου