ἡ Παλαιὰ Διαθήκη γιὰ τὸν ἐργάτη καὶ τὸν ξένο

ὁ Χριστὸς ἐργαζόμενος

Ξένον δὲν πρέπει νὰ τὸν καταπιέζετε οὔτε νὰ τὸν ἐκμεταλλεύεστε, γιατὶ κι ἐσεῖς ἤσασταν κάποτε ξένοι στὴν Αἴγυπτο.(Ἔξ. 22, 20)

Ὅταν θερίζετε τὰ χωράφια σας, μὴν κόβετε τὰ στάχυα ὣς τὴν τελευταία γωνιὰ τοῦ χωραφιοῦ σας· καὶ μὴ γυρίζετε πίσω, μετὰ τὸν θερισμό, γιὰ νὰ μαζέψετε τὰ στάχυα ποὺ παρέπεσαν. Οὔτε νὰ γυρνᾶτε πίσω στὸ ἀμπέλι σας γιὰ νὰ μαζέψετε τὰ τσαμπιὰ ποὺ ἔμειναν ἢ τὶς ρῶγες ποὺ ἔχουν πέσει·  νὰ τ’ ἀφήνετε γιὰ τὸν φτωχὸ καὶ γιὰ τὸν ξένο. (Λευτ. 19, 9-10)

Μὴν ἐκμεταλλεύεσαι τὸν ἄλλο καὶ μὴν τὸν ληστεύεις. Τὸ ἡμερομίσθιο τοῦ ἐργάτη μὴν τὸ κατακρατεῖς οὔτε γιὰ μία ἡμέρα. (Λευτ. 19, 13)

Ἂν κάποιος ξένος ἔρθει νὰ μείνει μαζί σας στὴ χώρα σας, μὴν τὸν ἐκμεταλλευτεῖτε. Νὰ τοῦ φέρεστε ὅπως σ’ ἕναν συμπατριώτη σας· νὰ τὸν ἀγαπᾶτε σὰν τὸν ἑαυτό σας, γιατὶ κι ἐσεῖς ξένοι ἤσασταν στὴν Αἴγυπτο. (Λευτ. 19, 33-34)

Ὁ ἴδιος νόμος θὰ ἰσχύει γιὰ πάντα στὸ μέλλον γιὰ ὅλη τὴ σύναξη, τόσο γιὰ σᾶς ὅσο καὶ γιὰ τοὺς ξένους, ποὺ εἶναι μαζί σας. Ὅπως εἶστε ἐσεῖς, ἔτσι θὰ εἶναι καὶ οἱ ξένοι ἀπέναντι στὸν Κύριο.  (Ἀριθ. 15, 15)

Μὴν ἐκμεταλλεύεσαι ποτὲ τὸν μισθωτό, τὸν δυστυχισμένο καὶ τὸ φτωχὸ συμπατριώτη σου ἢ τὸν ξένο ποὺ ζεῖ σὲ μιὰ ἀπὸ τὶς πόλεις τῆς χώρας σου. Νὰ τοῦ δίνεις κάθε μέρα τὸ ἡμερομίσθιό του, πρὶν ἀπ’ τὴ δύση τοῦ ἥλιου· γιατὶ εἶναι φτωχὸς καὶ τὸ ἔχει ἀνάγκη. Ἀλλιῶς αὐτὸς θὰ φωνάξει μὲ ἀγανάκτηση ἐναντίον σου στὸν Κύριο, κι αὐτὸ θὰ σοῦ καταλογιστεῖ γιὰ ἁμαρτία. (Δευτ. 24, 14-15)

Μὴν καθυστερεῖς τὸ μισθὸ τοῦ ἐργάτη σου, ἀλλὰ νὰ τοῦ τὸν καταβάλλεις ἐγκαίρως. (Τωβ. 4, 14)

Ὅποιος ἀπὸ τὸ διπλανό του τὴ διατροφή του ἀφαιρεῖ, εἶναι τὸ ἴδιο σὰν νὰ τὸν σκοτώνει· κι ὅποιος δὲ δίνει στὸν ἐργάτη τὸ μισθό του, εἶναι φονιᾶς. (Σοφ. Σειρ. 34, 22)

Ὁ Κύριος τοῦ σύμπαντος λέει: «Ἔρχομαι σ’ ἐσᾶς γιὰ κρίση! Θ’ ἀπευθύνω ἀμέσως τὴν κατηγορία ἐναντίον τῶν μάγων καὶ τῶν μοιχῶν, ἐναντίον αὐτῶν ποὺ ὁρκίζονται ψέματα, αὐτῶν ποὺ ἀδικοῦν τὸν ἐργάτη στὸ μισθό, ἐναντίον αὐτῶν ποὺ καταπιέζουν τὶς χῆρες καὶ τὰ ὀρφανά, αὐτῶν ποὺ ἀδιαφοροῦν γιὰ τοὺς ξένους, ἐναντίον ὅλων ἐκείνων ποὺ δὲν μὲ σέβονται». (Μαλ. 3, 5)