Π. Κοροβέσης - «…ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς»

Στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὁ Θεός εἶναι Ἄναρχος. Ὡς ἐκ τούτου τὸ βασίλειό του θὰ ἔπρεπε νά ὀνομάζεται Ἀναρχία. Δέν ξέρω ἄν αὐτό ἰσχύει στό οὐράνιο βασίλειο. Αὐτὸ ποὺ γνωρίζω ἀπό πρῶτο χέρι εἶναι: Ὅταν κάποιος δηλώνει ἐπισήμως πὼς εἶναι ἀναρχικός, δηλαδή θεωρεῖ τήν ἀναρχία βασίλειό του, κινδυνεύει νὰ πάει φυλακή, ἀκόμα καὶ ὅταν δὲν ἔχει ἐκτελέσει καμία ἀξιόποινη πράξη.

Οἱ διωκτικὲς ἀρχές θὰ φροντίσουν νὰ ἀποκτήσει κάποια τῆς ἀρεσκείας τους (ἂς θυμηθοῦμε πόσοι ἀναρχικοί φυλακίστηκαν γιὰ τὸ τίποτα καὶ τελικὰ ἀθωώθηκαν). Καὶ ἐδῶ μποροῦμε νὰ κάνουμε διάφορες ὑποθέσεις γιὰ νὰ ἐξηγήσουμε αὐτὸ τὸ φαινόμενο.

Ἡ πρώτη ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν ἐξουσία. Οἱ ἄθεοι, οἱ εἰδωλολάτρες, οἱ ἐθνικοὶ (ὑπέρ-ἐθνικοὶ) ἔχουν πάρει τὴν ἐξουσία ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἔχουν θέσει ὑπὸ διωγμὸ κάθε εἴδους πνευματικότητα. Ἐνδιαφέρονται μόνο γιὰ ὑλικὰ πράγματα καὶ ἔχουν θεό τους μόνο τὸν Μαμωνά. Θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε γιὰ ἕναν διωγμὸ τῶν πολιτῶν τοῦ βασιλείου τῆς Ἀναρχίας;

Κάτι σὰν τοὺς διωγμοὺς τῶν πρώτων χριστιανῶν; Μιὰ δεύτερη ὑπόθεση εἶναι πὼς τὸ βασίλειο τῆς Ἀναρχίας εἶναι μόνο γιὰ τοὺς οὐρανούς, ὅπου βέβαια ὑπάρχει καί ὁ Παράδεισος. Οἱ ἄνθρωποι λοιπὸν ὡς νέοι «Προμηθεῖς» ὀφείλουν νὰ κλέψουν ἕνα κομμάτι Παραδείσου καὶ νὰ τὸ δώσουν στοὺς ἀνθρώπους. Ἀλλὰ καὶ ἐδῶ ἰσχύει ἡ προστασία τῆς ἰδιοκτησίας. Καὶ ἡ κλοπὴ διώκεται, ἔστω καὶ ἂν αὐτὸ ἀφορᾶ ἕνα μικρὸ ἀγροτεμάχιο τοῦ Παραδείσου.

[…] Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἄρχουσα τάξη ποὺ ἐξαπέλυσε ἐναντίον τῶν ἀναρχικῶν ἀπηνεῖς διώξεις, εἴχαμε καὶ τοὺς «συντρόφους» ποὺ πάλευαν καὶ αὐτοὶ γιὰ τὴν ἀνατροπὴ τοῦ καπιταλισμοῦ καὶ στάθηκαν χειρότεροι διῶκτες τους ἀπὸ τοὺς καπιταλιστές.

Οἱ μπολσεβίκοι ὑπέγραψαν τὴ μεγαλύτερη σφαγὴ μέχρι τότε τῶν ἀναρχικῶν στὴν Κρονστάνδη. Εἶναι λογικὸ λοιπὸν νὰ ὑπάρχει μιὰ τέτοια εἰκόνα γιὰ τοὺς ἀναρχικούς, ἀφοῦ αὐτὴ εἶναι ἔργο τῶν διωκτῶν τους. […]

Ἐφημερίδα τῶν Συντακτῶν 02.02.2019

(ἡ ὑπογράμμιση εἶναι τοῦ ἐρανιστῆ)