Θέμης Τσιρώνης, ὁ ἁη-λαὸς |
[…] Ἡ ἐξουσία
πρέπει νὰ προέρχεται ἀπὸ τὸ Λαό, νὰ ἀνήκει στὸ Λαὸ καὶ νὰ ἀσκεῖται ἀπὸ τὸ Λαό. Αὐτὴ
εἶναι ἡ ἀπώτερη πραγματικότητα στὴν ὁποία πρέπει νὰ φτάσουμε. Ἡ καθαρὴ Ἄμεση
Δημοκρατία. […] γιὰ τὴν ὁποία ἀγωνίζομαι, ἀγωνίστηκα καὶ θὰ ἀγωνίζομαι ὅλη μου τὴ
ζωή, γιατὶ σὲ αὐτὴ δὲν ὑπάρχουν ἡγέτες καὶ ὅλος ὁ κόσμος εἶναι ἴσος καὶ πρέπει
νὰ ἀντιμετωπίζεται ὡς ἴσος.
Ἀναμφίβολα, τὸ
πιὸ κοντινὸ καθεστὼς στὴν Ἄμεση Δημοκρατία ποὺ ἀξιώνω, καὶ στὴν ὁποία εἶχα τὴν
τύχη νὰ μπορέσω νὰ συμμετέχω, ὑπῆρξε τα’ Ἀπεράθου, τὸ χωριὸ ὅπου γεννήθηκα καὶ
μεγάλωσα. Σὲ αὐτὸ εἴχαμε Ἄμεση Δημοκρατία ἀπὸ τὸ 1987, ὅταν μὲ ἐξέλεξαν Πρόεδρο τῆς Κοινότητας, ἕως τὸ
1999, χρονιὰ κατὰ τὴν ὁποία ἡ ἑλληνικὴ νομοθεσία ἄλλαξε καὶ ἡ γενέτειρά μου
προσαρτήθηκε σὲ μιὰ ἄλλη ἀνώτερη διοικητικὴ περιφέρεια, στὸ Δῆμο Δρυμαλίας Νάξου,
καὶ σήμερα στὸ Δῆμο Νάξου, κάτι ποὺ μᾶς ἔκανε νὰ χάσουμε τὰ ἡνία τῆς λήψης ἀποφάσεων
σὲ ζητήματα ποὺ ἐπρόκειτο νὰ ἐπηρεάσουν τὴν καθημερινότητά μας. Τὴ δεδομένη
στιγμὴ χάθηκε ἡ οὐσία τῆς ἴδιας μας τῆς δημοκρατίας πραγματικὰ ἄμεσης ποὺ μὲ τὴν
προσπάθειά μας ἐπιτύχαμε νὰ χτίσουμε γιὰ δώδεκα χρόνια.
Τὸ σύστημα
λειτουργοῦσε, σᾶς διαβεβαιώνω γι’ αὐτό. Ὑπῆρχε μεγάλη οἰκονομική, κοινωνική,
πολιτικὴ καὶ πολιτιστικὴ ἀνάπτυξη… Προοδεύσαμε πρὸς ὅλες τὶς κατευθύνσεις καὶ ὁ
κόσμος μὲ εὐχαριστοῦσε, κάτι πού, ὀφείλω νὰ ὁμολογήσω, μὲ κάποιον τρόπο μὲ
δυσαρεστοῦσε, γιατὶ δὲν εἶμαι κανένας σωτήρας καὶ πολὺ λιγότερο ἕνας ἡγέτης. Γι’
αὐτὸ τὸ καλοκαίρι τοῦ 1989, δύο χρόνια μετὰ τὴν ἐκλογή μου, πῆρα τὴν ἀπόφαση νὰ
παραιτηθῶ ἀπὸ τὴ θέση μου ὡς Πρόεδρος καὶ συμμετεῖχα ὡς μέλος τοῦ Κοινοτικοῦ
Συμβουλίου, ἔτσι ὥστε μὲ τὴ χειρονομία μου, τὸ Χωριὸ νὰ δεῖ ὅτι εἶχα περιοριστεῖ
μόνο στὸ νὰ τοὺς ἀποδείξω πῶς νὰ ἀσκοῦν τὴν ἐξουσία λήψης ἀποφάσεων. Ἀυτὴ ἦταν μοναδικὴ
καὶ ἀποκλειστικὰ δική τους ὑπόθεση καὶ αὐτοὶ ποὺ τὴ χειρίζονταν ἦταν οἱ ἴδιοι. […]
Μανώλης Γλέζος,
Ἀντισταθεῖτε, ἕνα μανιφέστο ἐνάντια στὴν ὑποταγή,
Ἀθήνα 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου