 |
| Ἐδουάρδος Σακαγιὰν |
[…] Τὸ πρῶτο ποὺ θέλω νὰ σᾶς θυμίσω εἶναι ὅτι ἡ ἐλευθερία ὡς λέξη, καὶ στὰ ἑβραϊκὰ ἀκόμα, εἶναι τὸ ἀντίθετο τῆς δουλείας. Αὐτὸ εἶναι ἕνα πρῶτο στοιχεῖο. Δοῦλος εἶναι αὐτὸς ποὺ δὲν ἔχει ἴδιον θέλημα, ἀλλὰ εἶναι ὑποταγμένος στὸ θέλημα τοῦ ἄλλου. Ἐὰν ὁ ἄλλος τὸν ἀπαλλάξει, τότε γίνεται ἐλεύθερος, εἰσάγεται στὴν κοινότητα τῶν ἐλευθέρων. Τὸ «εἰσάγεται στὴν κοινότητα τῶν ἐλευθέρων» δηλώνει καὶ μία κίνηση. Κινεῖται «πρός». Κι αὐτὸ μοῦ ἐπιτρέπει νὰ σᾶς θυμίσω ὅτι ἡ λέξη ἐλευθερία προέρχεται ἀπὸ τὸν παρακείμενο τοῦ ρήματος «ἔρχεσθαι», ἀπὸ τὸ «ἐληλυθέναι»: αὐτὸς ποὺ ἔχει ἔρθει, ὁ ἤδη ἐρχόμενος ἢ ὁ ἤδη ἐλθών. Ἑπομένως, αὐτὸς ποὺ ὑπάρχει ἐν σχέσει. Τὸ νὰ ἔρθεις «κάπου» ποὺ ὑπάρχει «τι», σημαίνει ὅτι ἔρχεσαι νὰ ἑνωθεῖς μὲ αὐτὸ τὸ «τι». Δὲν εἶναι λοιπὸν ὁ δουλεύων, ὁ δοῦλος, ἀλλὰ ὁ ἐν σχέσει ὑπάρχων. Γιὰ νὰ τὸ καταλάβουμε καλύτερα θὰ σᾶς θυμίσω τὴ φράση ἀπὸ τὸ Κατὰ Ἰωάννην εὐαγγέλιο, ὅπου ἡ ἐλευθερία δηλώνεται ὡς ἄμεση σχέση μὲ τὴν ἀλήθεια, ἀλλὰ τὴν ὑποστατικὴ ἀλήθεια: «Γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν, καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς» (Ἰωάν. 8, 32). Γιὰ νὰ ἐλευθερωθεῖς ἀπὸ τὴ δουλεία τῶν τέκνων τοῦ κόσμου τούτου, πρέπει νὰ γνωρίσεις τὴν ἀλήθεια, ποὺ στὸν Ἰωάννη ἔχει πρόσωπο, ἔχει ὑπόσταση, εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Καὶ μάλιστα τὸ ρῆμα «γινώσκειν» στὸν Ἰωάννη ταυτίζεται μὲ τὴν ἔννοια τῆς σχέσεως. Ἑπομένως, κατὰ τὴν Ἐκκλησία, ἡ μόνη δυνατότητα ἐλευθερίας ποὺ ὑπάρχει, τὸ φυσικὸ μέγεθος τῆς ἐλευθερίας ποὺ ὑπάρχει, εἶναι τὸ νὰ βρίσκεσαι ἐν σχέσει. […]
Δημήτρης Μαυρόπουλος, Διερχόμενοι διὰ τοῦ ναοῦ, μαθήματα κατήχησης γιὰ ἐνηλίκους, ἐκδ. Δόμος, Ἀθήνα 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου