Δημήτρης Νόλλας - ὄψεις συντηρητισμοῦ

 

-          Πόσο μᾶς ἔχει ἀλλάξει ἡ συμβίωση μὲ τοὺς μετανάστες;

-          Μετὰ τὸ πρῶτο σὸκ καὶ ὁρισμένες βίαιες ἀντιδράσεις, κυρίως ἀπὸ ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι δὲν ἀναγνώριζαν τὸν ἄνθρωπο ὡς ξένο,αὐτὴ κυρίως ἦταν ἡ ἀντίληψη: αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι, ἐπειδὴ εἶχαν ἀνάγκη ἀπὸ ἕνα κομμάτι ψωμί, θεωροῦνταν ὅτι ἦταν ὑποδεέστεροι, ὑπάνθρωποι, ὅτι ἦταν μόνο γιὰ δουλειὲς παρακατιανὲς καὶ ἄγριας ἐκμετάλλευσης. Παρ’ ὅλα αὐτά, αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι ἄντεξαν καὶ μὲ τὸν τρόπο τους μᾶς ἔδωσαν νὰ καταλάβουμε πὼς δὲν εἶναι ὅ,τι ἡ πρώτη μας ἀντίδραση ἤθελε νὰ βάλει σ’ αὐτούς. […]

-          Ἡ ἔξαρση τῆς ἐγκληματικότητας πιστεύετε ὅτι μπορεῖ νὰ ξανακάνει πιὸ συντηρητικὴ τὴν ἄποψή μας κυρίως πρὸς τοὺς ξένους;

-          Ὄχι κυρίως πρὸς τοὺς ξένους. Πρὸς ἐμᾶς τοὺς ἴδιους θὰ τὴν κάνει. Ὁ κίνδυνος αὐτὸς εἶναι: νὰ συντηρητικοποιηθοῦμε ἐμεῖς. Θὰ ἀρχίσουμε νὰ ζητᾶμε καὶ νὰ ἔχουμε ἀνάγκη γιὰ μεγαλύτερη προστασία καὶ ἀστυνόμευση. […] 

-          Αὐτὸ σᾶς ἀνησυχεῖ ὡς προοπτικὴ κοινωνίας;

-          Ἀσφαλῶς, ἀλλὰ ἐλπίζω νὰ μὴ φτάσουμε ὡς ἐκεῖ. […] Γιατὶ πιστεύω ὅτι ὑπάρχουν δυνάμεις στὴν ἑλληνικὴ κοινωνίαποὺ σκέφτονται ὑγιῶς καὶ εἶναι σὲ θέση νὰ σταθοῦν ὄρθιοι καὶ νὰ ποῦν «ὄχι». 

-          Νὰ ποῦν «ὄχι» σὲ τί;

-          Σὲ μιὰ κατρακύλα ποὺ μπορεῖ νὰ ὁδηγήσει σ’ ἕναν ἀκραῖο συντηρητισμό, ὅπου θὰ φτάνει νὰ διψᾶς γιὰ ἕναν ἀρχηγό, νά ’χεις ἀνάγκη κάποιον ποὺ θὰ εἶναι ὁ μεγαλοαστυνόμος ποὺ θὰ βάλει σὲ τάξη τὰ πράγματα. […] 

-          Ποιὰ σχέση ἔχετε μὲ τὴν πίστη;

-          Ἀγωνίζομαι νὰ πιστεύω. Δὲν εἶναι εὔκολο πρᾶγμα αὐτό.

-          Εἶναι κάτι ποὺ ἀνακαλύψατε ὄψιμα στὴ ζωή σας;

-          […] Ἀρκετὰ νωρὶς εἶχε μπεῖ ἡ σχέση μου μὲ τὴν ἐκκλησία καὶ τοὺς ἀνθρώπους της. Αὐτὸ στὴ μετεφηβική μου ἡλικία ἑνώθηκε μὲ τὴν Ἀριστερά, γιατὶ τὸ αἴτημα γιὰ κοινωνικὴ δικαιοσύνη δὲν καθησύχαζε ἀπὸ τὸν λόγο τοῦ Χριστοῦ, δὲν ἀρκοῦσε. Ὁ ἀγώνας μου νὰ πιστέψω ὅμως ἔρχεται ἀπὸ πολὺ παλιά, δὲν εἶναι κάτι ὄψιμο.

-          Τὰ τελευταῖα χρόνια θεωρεῖτε ὅτι οὔτε ἡ Ἀριστερὰ ἐπαρκεῖ γι’ αὐτὸν τὸν παρηγορητικὸ λόγο;

-          Σίγουρα. […] Ὑπάρχει μιὰ πολὺ βαθιὰ ἀντίφαση στὸν πολιτικὸ λόγο καὶ στὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ Ἀριστερὰ ἔχει παρατήσει τὸν μέσα ἑαυτὸ κι αὐτὸ εἶναι κεφαλαιῶδες γιὰ τὴν ἡρεμία τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ ἐκκλησία ἀπαντάει σὲ αὐτὸ τὸ ζήτημα ὡς πρὸς τὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Δὲν ἀπαντάει στὰ μεγάλα, στὰ κοινωνικὰ ὁράματα, κλπ. Γι’ αὐτὸ καὶ μετέφηβος σάλταρα στὴν Ἀριστερά.

-          Καὶ ἀργότερα ξαναπλησιάσατε στὴν ἐκκλησία;

-          Ναί, γιατὶ αὐτὸ ποὺ μὲ ἐνδιαφέρει εἶναι ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Τὸ σημαντικὸ εἶναι νὰ τσακίσουμε τὸ ἐγώ, ποὺ σημαίνει ὅτι ἀνέχεσαι τοὺς ἀνθρώπους, μπορεῖς νὰ ζητήσεις συγγνώμη.

-          Ὅταν λέτε ὅτι ἀγωνίζεστε νὰ πιστέψετε ἐννοεῖτε ὅτι προσπαθεῖτε νὰ τιθασεύσετε τὸ «ἐγώ»;

-          Ναί, φυσικά. Ἡ ἀναγνώριση τοῦ λάθους, ἡ καταστροφὴ τοῦ ἐγὼ εἶναι τὸ βασικό. Ἐδῶ ἀκόμα καὶ ἡ Ἀριστερὰ ἔχει ἀνακαλύψει τὴν αὐτοκριτική, ποὺ στὴν οὐσία εἶναι ἡ ἀφορμὴ γιὰ νὰ τσακίσει τὸν ἀντίπαλο. Κοιτᾶξτε, ζοῦμε σ’ ἕναν κόσμο ποὺ καλλιεργεῖ ὑπέρμετρα τὸ «ἐγώ». Κερδίζουμε χρήματα, φήμη, δόξα, ὅλα ὅσα δημιουργοῦν ἕνα ὑπερφυσικὸ «ἐγώ». […] 

 

Δημήτρης Νόλλας, Ὁδηγούμαστε σ’ ἕναν ἀκραῖο συντηρητισμό, συνέντευξη στὴν ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 22-3-2009