ὁ κομμουνισμὸς ὡς μομφὴ στὸ θεσμοποιημένο χριστιανισμὸ Α´ μέρος

Καταγγέλλοντας οἱ χριστιανοὶ τὴν ἀσέβεια καὶ τὴν ἱερόσυλη προπαγάνδα τῶν κομμουνιστῶν δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ ἀποδίδουν ὅλο τὸ λάθος σ’ αὐτοὺς ποὺ κατηγοροῦν· ἡ ἀλήθεια ἐπιβάλλει νὰ ποῦμε ὅτι εἶναι καὶ οἱ ἴδιοι ἔνοχοι. Ἀντὶ νὰ γίνονται κατήγοροι καὶ κριτὲς θὰ ἔπρεπε νὰ δείχνουν μετανοιωμένοι, νὰ ἀναρωτιοῦνται τὶ εἶχαν κάνει, οἱ ἴδιοι, γιὰ τὴν πραγματοποίηση τῆς δικαιοσύνης στὴν κοινωνικὴ ζωή, ποιὲς ἦταν οἱ προσπάθειές τους γιὰ τὴ θεμελίωση τῆς ἀδελφότητας γιὰ νὰ μποροῦν νὰ καταγγέλλουν τώρα τὸ καθεστὼς τοῦ μίσους καὶ τοῦ καταναγκασμοῦ. Τὰ λάθη τους, τὰ ἱστορικὰ λάθη τῆς Ἐκκλησίας ἦταν ἄπειρα καὶ ἐπέσυραν μιὰ δίκαιη τιμωρία. Εἶχαν παραποιήσει τὸ λόγο τοῦ Χριστοῦ, πρόσφεραν τὴ χριστιανικὴ Ἐκκλησία μόνο σὰν ὄργανο στήριξης τῶν κυρίαρχων τάξεων τῆς κοινωνίας: ἕνα τέτοιο ἀποτέλεσμα δὲν ἦταν δυνατὸν παρὰ νὰ ὁδηγήση στὸ σβήσιμο τῆς ἀγάπης σ’ αὐτοὺς ποὺ ὑπόφεραν ἐξαιτίας αὐτῆς τῆς παραβίασης τῆς χριστιανικῆς διδασκαλίας. Δὲν εἶναι στοὺς Προφῆτες, ὅπως καὶ μέσα στὰ Εὐαγγέλια καὶ τοὺς μεγαλύτερους θεολόγους τῆς Ἐκκλησίας ποὺ συναντοῦμε τὴν καταγγελία τοῦ πλούτου, τῆς ἰδιοκτησίας, τὴν ἐπιβεβαίωση τῆς ἰσότητας ὅλων τῶν ἀνθρώπων μπροστὰ στὸ Θεό; Εἶναι στὸν Μεγάλο Βασίλειο, ὅπως καὶ στὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο ποὺ ἡ κοινωνικὴ ἀδικία, δημιούργημα τῆς κακῆς κατανομῆς τοῦ πλούτου, κριτικάρεται μὲ μιὰ δριμύτητα ποὺ θὰ ἔκανε τὸν Προυντὸν καὶ τὸν Μὰρξ νὰ χλωμιάσουν. Οἱ θεολόγοι τῆς Ἐκκλησίας διακήρυτταν ὅτι ἡ ἰδιοκτησία εἶναι κλοπή. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἦταν ἕνας αὐθεντικὸς κομμουνιστής, καὶ αὐτὸ σὲ μιὰ ἐποχὴ ποὺ δὲν ἦταν οὔτε καπιταλιστικὴ οὔτε βιομηχανική.

 Ν. Μπερδιάγιεφ, Οἱ πηγὲς καὶ τὸ νόημα τοῦ ρωσικοῦ κομμουνισμοῦ, μτφρ. Ε. Δ. Νιάνιος, ἐκδ. Π. Πουρναρᾶ