Ἀπὸ τότε ποὺ ἀσκῶ
τὸ ἱερατικὸ λειτούργημά μου, τὸ ἀσκῶ ἔτσι, καὶ μὲ ὅλα τὰ μέσα, ὅπως οἱ λαϊκοί,
καθολικοὶ ἢ ὄχι, ἀφιερώνονται στὸν ἐπαναστατικὸ ἀγώνα. Μπροστὰ στὴν ἀπουσία μιᾶς
μαζικῆς ἀνταπόκρισης τοῦ λαοῦ στὴ δράση τῶν λαϊκῶν, ἀποφάσισα νὰ ἀφιερωθῶ ὁ ἴδιος
στὸν ἐπαναστατικὸ ἀγώνα, πραγματοποιώντας ἔτσι ἕνα μέρος τῆς προσπάθειάς μου,
ποὺ συνίσταται στὸ νὰ ὁδηγήσω τοὺς ἀνθρώπους στὸ Θεὸ μέσα ἀπὸ τὴν ἀμοιβαία ἀγάπη.
Σὰν Κολομβιανός, θεωρῶ αὐτὴ τὴ δραστηριότητα σὰν οὐσιαστικὴ γιὰ τὴ χριστιανικὴ καὶ
ἱερατικὴ ζωή μου. Ἀλλὰ εἶναι μιὰ προσπάθεια ἀντίθετη μὲ τὴν πειθαρχία τῆς
σημερινῆς Ἐκκλησίας.
Δὲν θέλω οὔτε
αὐτὴ τὴν πειθαρχία νὰ παραβῶ, οὔτε τὴ συνείδησή μου νὰ προδώσω.
Γιὰ τοῦτο, ζήτησα
ἀπὸ τὴν Αὐτοῦ Ἐξοχότητα τὸν Καρδινάλιο νὰ μὲ ἀποδεσμεύσει ἀπὸ τὶς ὑποχρεώσεις
μου σὰν κληρικό, γιὰ νὰ μπορέσω νὰ ὑπηρετήσω τὸ λαὸ σὲ ἐπίπεδο κοσμικό. Θυσιάζω
ἕνα ἀπὸ τὰ δικαιώματα ποὺ ἀγαπῶ πιὸ βαθιά: Τὸ νὰ μπορῶ σὰν ἱερέας νὰ τελῶ τὴ θεία
λειτουργία, μὲ σκοπὸ νὰ δημιουργῶ τοὺς ὅρους ποὺ θὰ τὴν κάνουν πιὸ αὐθεντική.
Πιστεύω πὼς ἡ ὑποχρέωση
ποὺ ἀνέλαβα ἀπέναντι στοὺς συνανθρώπους μου, νὰ κάνω πράξη ἀποτελεσματικὰ τὴν ἐντολὴ
τῆς ἀγάπης πρὸς τὸν πλησίον, μοῦ ἐπιβάλλει αὐτὴ τὴ θυσία. Τὸ ὑπέρτατο μέτρο γιὰ
τὶς ἀνθρώπινες ἀποφάσεις πρέπει νὰ εἶναι ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον, πρέπει νὰ εἶναι
ἡ ἀγάπη πρὸς τὸ ὑπερφυσικό. Θὰ διατρέξω ὅλους τοὺς κινδύνους ποὺ αὐτὸ τὸ μέτρο ἀπαιτεῖ
ἀπὸ ἐμένα.
Kαμίλο Τόρρες, Λαϊκὴ ἑνότητα-ἐπανάσταση καὶ ἄλλα κείμενα, μτφρ. Πέτρος Πεντελικός, ἐκδ. Μνήμη, Ἀθήνα 1974