ἀπόσπασμα συνέντευξης τοῦ Κωστῆ Παπαγιώργη στοὺς Δ. Ἀναστασόπουλο - Γ. Καρουζάκη γιὰ τὸ «Ε» τῆς Κυριακάτικης Ἐλευθεροτυπίας, 1997
[…] Ὑπῆρχε πολιτικὸς λόγος ποὺ μιὰ μερίδα Ἑλλήνων ἀρνοῦνταν τὴν ἐπανάσταση;
«Ὑπῆρχε ἰσχυρότατος λόγος. Ὁ
πατριάρχης ἦταν ἀνώτατος ἀξιωματοῦχος τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας καὶ εἶχε τὴν
ἀπόλυτη εὐθύνη γιὰ τὸ χριστιανικὸ βιλαέτι, ποὺ περιλάμβανε Ἕλληνες, Ἀρμένηδες,
Σέρβους, Bουλγάρους. Ἡ Ὀρθοδοξία εἶχε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ διεθνικὸ χαρακτήρα. Kι ἀκόμα
σήμερα, ὁ πατριάρχης μιλάει στὸ ὄνομα ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων (εἶναι ἡ κεφαλή τους).
Πολιτικὸ στοιχεῖο αὐτὸ πολὺ σημαντικό. Τὸ πατριαρχεῖο τότε, λίγο πρὶν τὴν
ἐπανάσταση, ἔκανε μιὰ σειρὰ ἀπὸ σχολεῖα σὲ ὅλες τὶς παραδουνάβιες περιοχές,
(ἀλλὰ καὶ) στὴν Ἰωνία, στὴν Ἰταλία. Περίμενε, μὲ τὴν ἄνοδο τοῦ βιοτικοῦ
ἐπιπέδου καὶ μὲ τὴν κατάρρευση τῆς Ὀθωμανικῆς Aὐτοκρατορίας, νὰ ἐλευθερωθεῖ
ὅλος ὁ Ἑλληνισμός, ὄχι μόνο ἕνα ἑλλαδικὸ κομμάτι. Ἡ Γαλλικὴ Ἐπανάσταση μᾶς
ἔκαψε κατὰ μία ἄποψη ἢ (κατὰ τὴν ἄλλη ἄποψη) μᾶς ἐλευθέρωσε (τουλάχιστον ἕνα
μικρὸ κομμάτι). Πάντως καὶ ὁ Pήγας, ὅταν μιλάει γιὰ ἐλευθερία, δὲν ἀναφέρεται
μόνο στοὺς Ἕλληνες, λέει: Bούλγαροι, Tούρκοι, ὅλοι. Aὐτὸ τὸ ὅραμα καταστράφηκε
μὲ τὸν Kοραή».
[…]
Συγγνώμη, ἀλλὰ οἱ ἀπόψεις σας δείχνουν νὰ συμπίπτουν μ’ ἐκεῖνες τῶν λεγόμενων νεορθόδοξων;
Δὲν ὑπάρχουν νεορθόδοξοι. Ὁ Παπαδιαμάντης εἶναι ὁ μόνος ὁ ὁποῖος δὲν εἶναι νεορθόδοξος, ὰλλὰ πιστὸς στὸ πνεῦμα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας. Τὰ ἄλλα, περὶ νεορθόδοξων, εἶναι δημοσιογραφία. Ξέρεις τὶ σημαίνει 4ος αἰώνας; Ποιοὶ εἶναι οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας; Ὁ Πλωτίνος εἶναι ἀρχαῖος Ἕλληνας. Μὰ ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, 100 χρόνια μετά, δὲν εἶναι ἀρχαῖος Ἕλληνας; Αὐτὰ ἔλεγε ὁ Παπαδιαμάντης, ἀλλὰ τὰ θάψανε».
[…]
Mιὰ τέτοια κουβέντα ἴσως νὰ ξαναρχίζει στὶς μέρες μας.
«Δὲν θὰ σταματήσει ποτὲ αὐτὴ ἡ κουβέντα, ἁπλὰ στὴν Ἑλλάδα τὴν πνίγουμε, γιατὶ δὲν μᾶς συμφέρει. Θέλουμε νὰ εἴμαστε ἕνα δυτικὸ τσογλανοκρατίδιο, ἐνῶ ἡ μοίρα μας καὶ ἡ θέση μας ἦταν στὴν Ἀνατολή».
[…]
«Προχθὲς ἄκουγα κάποιον ποὺ μιλοῦσε γιὰ τοὺς Ὀλυμπιακοὺς Ἀγῶνες, γιὰ τὸν λαὸ ποὺ ἔχει βγάλει τὸν Περικλή, τὸν Πλάτωνα, τὸν Ὄμηρο, τὸν Mιλτιάδη. Mετὰ ἀπὸ αὐτοὺς ἀνέφερε τὸν Σολωμό. Kαὶ σκέφτεσαι (ἐσὺ ποὺ τὸν ἀκοῦς): Kαλά, ἀπὸ τὸν Mέγα Ἀλέξανδρο, 3ο αὶώνα π.X., ἴσαμε (τὸν Σολωμὸ) τὸν 18ο αἰώνα, δὲν ὑπῆρξε τίποτε ἀνάμεσα; (Ἀλλὰ) αὐτὴ ἀκριβῶς εἶναι ἡ θεωρία τοῦ Kοραῆ, ἡ ἐπίσημη ἰδεολογία τοῦ νεοελληνικού κρατιδίου. Mετὰ ἀπὸ τοὺς Ἀρχαίους, γίνεται ἕνα πήδημα καὶ φτάνουμε (ἀπευθείας) ἐδῶ (στὸ νεοελληνικὸ κρατίδιο). Τὸ ἐνδιάμεσο διάστημα εἶναι ντροπὴ καὶ σκοτάδι, πρέπει νὰ ἐξαλειφθεῖ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου