Κι ὅμως ἕνας ἱερέας θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι
πιστός. Καὶ τὶ πιστός! Ἕνας ἐραστής. Μάλιστα, ὁ πιὸ περιπαθὴς τῶν ἐραστῶν, ἂν
συγκριθεῖ μὲ τὸν πιστό, ἔχει ἕναν νεανικὸ ἐνθουσιασμό. Φανταστεῖτε ἕναν ἐραστή.
Θὰ ἦταν ἱκανός, ἀσφαλῶς, νὰ μιλάει ὅλη μέρα γιὰ τὸν ἔρωτά του, ἀκόμα καὶ τὴ
νύχτα, καὶ μάλιστα ἐπὶ σειρὰ ἡμερῶν. Ἀλλὰ πιστεύει κανεὶς ὅτι θὰ εἶχε τὴν ἰδέα,
ὅτι θὰ μποροῦσε, ὅτι δὲ θά ’βρισκε ἀπεχθὴ τὴν προσπάθεια, νὰ ἀποδείξει
προβάλλοντας τρεῖς λόγους ὅτι ὁ ἔρωτας δὲν εἶναι χίμαιρα - ὅπως περίπου ὁ
ἱερέας ἀποδεικνύει ὅτι γιὰ τρεῖς λόγους εἶναι σωτήριο νὰ προσεύχεται κανείς, δείχνοντας
ἔτσι ὅτι ἡ προσευχὴ ἀπώλεσε τόση ἀπὸ τὴν ἀξία της ὥστε χρειάζονται τρία
ἐπιχειρηματα γιὰ νὰ ἀνυψωθεῖ τὸ γόητρό της;
Γιὰ ὅ,τι ὑπερβαίνει τὴ
νόηση καὶ γιὰ ὅποιον πιστεύει, τρεῖς λόγοι δὲν ἔχουν περισσότερη σημασία ἀπὸ
τρεῖς μποτίλιες ἢ τρία ἐλάφια σ’ ἕνα ἔμβλημα! - […] Τάχα δὲν εἶναι σαφὲς ὅτι
ἕνας αὐθεντικὸς ἐραστὴς δὲν θὰ ἤθελε ποτὲ νὰ ἀποδείξει ἢ νὰ ὑπερασπιστεῖ τὸν
ἔρωτά του προβάλλοντας τρεῖς λόγους; Γιατὶ ἀγαπάει, καὶ ὁ ἔρωτας ὑπερβαίνει
κάθε λόγο καὶ κάθε ἀπολογία. Ὅποιος ἐπιδίδεται σὲ ἀποδείξεις δὲν εἶναι ἐραστής.
Σαῖρεν Κίρκεγκωρ, Ἀσθένεια
πρὸς θάνατον, Ἡ ἔννοια τῆς ἀπελπισίας, μτφρ. Κωστῆς Παπαγιώργης, ἐκδ.
Καστανιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου