Ἱκανούσθω τὸ κοινωνικὸν
ψυχῆς ἡμῶν ἔλαιον ἐν ἀγγείοις
(ὄρθρος Μ. Τρίτης)
[…] Ἀλλὰ ἡ ἐναλλακτικὴ
λύση δὲν εἶναι ἕνα ἀκόμη σύστημα. Ἀντίθετα, ἡ ἀνανέωση χρειάζεται ἀναρχία καὶ
τρέλλα:
Ἀνοῖξτε τὶς πόρτες
σας στοὺς ἄστεγους κλέφτες, ἀφῆστε τὸν ἔξω κόσμο νὰ περάσει καὶ νὰ γκρεμίσει τὸ
ὑπέροχο λειτουργικό σας σύστημα, ταπεινῶστε, τὸν ἑαυτό σας, ἀδειάστε τον, κάντε
τὸν ἑαυτό σας ἀσήμαντο. Ὅσο κι ἂν τὸ κάνετε αὐτό, μπορεῖ νομίζετε, ἡ κένωση τοῦ
ἑαυτοῦ σας νὰ συγκριθεῖ μὲ αὐτὴ τοῦ Χριστοῦ; Δεχτεῖτε τὸν ὅρκο τῆς πενίας σὲ ὅλη
του τὴ συντριπτικὴ αὐστηρότητα: καταστρέψτε κάθε ἄνεση, ἀκόμη καὶ τὴν μοναχικὴ ἄνεση
[…].
Σεργκέι Χάκελ,
Μαρία Σκόμπτσοβα, μία «διὰ Χριστὸν σαλὴ»
στοὺς μοντέρνους καιρούς, μτφρ. Νίκη Ἰ. Τσιρώνη, ἐκδ. Ἀκρίτας, Ἀθήνα 1998
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου