Γιὰ νὰ δοῦμε λοιπὸν ἂν οἱ φιλάργυροι εἶναι σὲ κάτι ἀνεκτότεροι ἀπὸ ἐκείνους. Καθόλου· ἀλλὰ εἶναι καὶ σὲ χειρότερη κατάσταση. Γιατὶ εἶναι αἰσχρότεροι ἀπὸ μύριους γυμνούς. Διότι εἶναι πολὺ καλύτερο νὰ εἶσαι γυμνὸς ἀπὸ ἐνδύματα, παρὰ νὰ περιφέρεσαι ἔχοντας ἐνδύματα ἀποκτηθέντα ἀπὸ πλεονεξία, ὅπως αὐτοὶ ποὺ διακατέχονται ἀπὸ τὴν ἱερὴ μανία τοῦ Διόνυσου. Διότι ὅπως ἐκεῖνοι φοροῦν μάσκες καὶ ἐνδύματα μαινόμενων, ἔτσι καὶ οἱ φιλάργυροι. Καὶ ὅπως ἡ γυμνότητα τῶν δαιμονισμένων ὀφείλεται στὴ μανία, ἔτσι καὶ τὴν περιβολὴ τῶν φιλάργυρων τὴν φτιάχνει ἡ μανία. Καὶ αὐτὴ ἡ περιβολὴ εἶναι ἐλεεινότερη τῆς γυμνότητας.
Καὶ αὐτὸ θὰ ἀποπειραθῶ ἐδῶ νὰ τὸ ἀποδείξω. Ποιὸς θὰ λέγαμε ὅτι ξεχωρίζει ἀνάμεσα στοὺς μαινόμενους; Αὐτὸς ποὺ καταξεσκίζε τὸν ἑαυτό του ἢ αὐτὸς ποὺ μαζὶ μὲ τὸν ἑαυτό του καταξεσκίζει καὶ ὅλους ὅσους συναντᾶ; Εἶναι ὁλοφάνερο, ὁ δεύτερος. Οἱ μαινόμενοι λοιπὸν γύμνωναν τοὺς ἑαυτούς τους, οἱ φιλάργυροι ὅποιον συναντοῦν. […]
Καὶ δὲν καταφεύγουν στὶς ἐρημιὲς (ὅπως οἱ δαιμονισμένοι). Μακάρι ὅμως νὰ κατέφευγαν ἐκεῖ καὶ νὰ μὴν καταδυνάστευαν τὶς πόλεις, ὥστε νὰ μποροῦν ὅσοι κατοικοῦν στὶς πόλεις νὰ ζοῦν μὲ ἀσφάλεια. Τώρα ὅμως καὶ σ’ αὐτὸ εἶναι πιὸ ἀφόρητοι ἀπὸ τοὺς διαμονισμένους, γιατὶ καὶ στὶς πόλεις κάνουν αὐτὰ ποὺ οἱ δαιμονισμένοι κάνουν στὶς ἐρημιές μεταβάλλοντας τὶς πόλεις σὲ ἐρήμους· καὶ καθὼς στὴν ἔρημο δὲν ὑπάρχει κανεὶς τοὺς ἐμποδίσει, ἔτσι ἁρπάζουν τὰ ὑπάρχοντα ὅλων.
Ἀλλὰ δὲν χτυποὺν μὲ πέτρες ὅσους συναντοῦν. Καὶ τὶ μ’ αὐτό; Διότι ἀπὸ τὶς πέτρες εἶναι εὔκολο νὰ φυλαχθεῖ κανείς. Τὰ τραύματα ὅμως ποὺ προκαλοῦν οἱ πλεονέκτες στοὺς ταλαιπωρημένους φτωχοὺς μὲ χαρτὶ καὶ μὲ μελάνι συντάσσοντας γραμμάτια γεμάτα ἀπὸ μύριες ὅσες πληγές, ποιὸς θὰ μποροῦσε εὔκολα νὰ φυλαχτεῖ ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ θὰ πέσουν στὰ χέρια τους; […]
Ἁγίου Ἰωάννου
τοῦ Χρυσοστόμου, Ὁμιλία ΠΑ´ εἰς τὸ κατὰ
Ματθαῖον Εὐαγγέλιον
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου