[
[…] τὸ ἰδεῶδες
τῆς ἀναρχίας εἶνε ἡ ὕπαρξις κοινωνίας ἐν ἧ νὰ μὴν ὑπάρχῃ οὐδεμία ἐξουσία, οὐδεὶς
νόμος, καὶ οὐδὲν ὅριο (σύνορον) χωρίζον τὰ ἄτομα καὶ τοὺς λαούς· ἀλλὰ νὰ βασιλεύῃ
ἡ Ἀγάπη, ἡ Ἀλληλεγγύη, ἐν γένει οἱ ἠθικοὶ νόμοι· δηλαδὴ νὰ ἐξαφανισθῇ ἡ βία, διότι
ἐξουσία καὶ νόμος οὐδὲν ἄλλο ἀντιπροσωπεύουν ἢ τὴν βίαν, καὶ νὰ ἄρξῃ ὁ Χριστός,
δηλαδὴ ἡ Ἀγάπη, ἡ Αὐτοθυσία, ὁ Λόγος·
Ἐὰν πρόκηται νὰ ἐξακολουθήσῃ ἡ αἰσχρὰ καὶ κακοῦργος αὕτη τάξις τῶν πραγμάτων τῆς τυραννίας, τοῦ ψεύδους, τῆς πορνείας, […] τῶν πολέμων, τοῦ ἐλεινοῦ αὐτοῦ καὶ αἰωνίου ἀλληλοφαγώματος καὶ ἀλληλοεξευτελισμοῦ, καὶ εἶνε ἀνέφικτος ἡ βασιλεία τῆς ἀναρχικῆς ἀλληλεγγύης, ἂς ὑπάγῃ μυριάκις ἐς κόρακας ὁ πολιτισμός!
Ἡ πεποίθησις αὐτοῦ (τοῦ Ἕλληνος) ἐπὶ τῆς ἰδιοκτησίας ἐκλονίσθη πλέον, διότι ἐπείσθη ἐκ πείρας, ὅτι ὁ θεσμὸς οὗτος χρησιμεύει εἰς αὐτὸν ὡς σταυρὸς ἐπὶ τοῦ ὁποίου καθηλωμένος χέει αἷμα καὶ ἱδρῶτα πρὸς ὄφελος τοῦ Κράτους καὶ τοῦ Κεφαλαίου, αὐτὸς δὲ παραμένει ἐλεεινὸς ὡς καὶ πρότερον.
ἐφημερίδα Νέον Φῶς, ἀρ. 5 (10-11-1898)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου