Τὸ Εὐαγγέλιο βεβαίως ἀρχίζει μὲ τὸ κήρυγμα τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ποὺ ἐκφράζεται μὲ τὰ λόγια τῆς προφητείας τοῦ Ἡσαΐα (40, 4-5) […]. Καὶ ἡ Ἄνωθεν κλήση αὐτὴ μπορεῖ νὰ κατανοηθεῖ ὡς θεσμὸς ἰσότητας καὶ ἀδελφοσύνης, ἔξω ἀπὸ τὶς ὁποῖες ἡ προσευχὴ «Πάτερ ἡμῶν» ἀκούγεται ἐλλιπής, καὶ εἶναι ἀδύνατον ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ νὰ φανερωθεῖ στὸ ἐπίπεδο τῆς γῆς. Ὡς ἐκ τούτου, ἐκεῖνοι ποὺ θυσιάζουν τὸν ἑαυτό τους στὸν ἀγώνα αὐτὸν γιὰ τὴ δικαιοσύνη τῆς ἀδελφοσύνης πάνω στὴ γῆ εἶναι ἄξιοι τοῦ μισθοῦ τους στοὺς αἰῶνες, ἀλλὰ δυστυχῶς πολὺ σπάνια ἐννοοῦν ὅτι οἱ δρόμοι ποὺ αὐτοὶ ἐπιλέγουν στὴ δεδομένη κατάσταση τῶν ἀνθρώπων ἀναπόφευκτα θὰ ὁδηγήσουν μόνο στὴν ἀντικατάσταση τῆς μιᾶς βίας ἀπὸ τὴν ἄλλη.
ἁγ. Σωφρονίου
τοῦ Ἀθωνίτου, Πνευματικὰ Κεφάλαια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου