«Μ’ αὐτό ’ναι κομμουνισμός!»

  

- […] ὅσοι εἶναι κοντὰ στὸ Χριστὸ λένε: «Πορεύου καὶ διαμοίρασε τὰ ὑπάρχοντά σου καὶ γίνου ὁ ὑπηρέτης ὅλων». Καὶ θά ’σαι πιὸ πλούσιος παρ’ ὅσο ἤσουν προτήτερα, ἄπειρες φορὲς πλουσιώτερος· γιατὶ δὲν εἶναι μόνο τὸ φαΐ, οὔτε τ’ ἀκριβὰ φορέματα, οὔτε ἡ περηφάνεια κι ὁ φθόνος ποὺ δίνουν τὴν εὐτυχία, μὰ ἡ ἄπειρα πολλαπλασιασμένη ἀγάπη. Δὲ θὰ κερδίσεις ἕναν μικρὸ πλοῦτο, οὔτε ἑκατὸ χιλιάδες, μήτε ἕνα ἑκατομμύριο, μὰ τὸ σύμπαν ὁλάκερο! Τώρα μαζεύουμε δίχως νὰ χορταίνουμε καὶ σπαταλοῦμε τρελλά: τότε, ὅμως, δὲ θὰ ὑπάρχουν οὔτε ὀρφανά, μήτε φτωχοί, γιατὶ εἶν’ ὅλοι δικοί μου, ὅλοι συγγενεῖς μου, τοὺς ἀπόχτησα ὅλους τοὺς ἀγόρασα ὅλους ὣς τὸν τελευταῖο! Σήμερα, δὲν εἶναι κάτι σπάνιο, ἀκόμη κι ὁ πλούσιος, κι ὁ μεγάλος ν’ ἀδιαφοροῦν γιὰ τὸν ἀριθμὸ τῶν ἡμερῶν τους, κι οὔτε ποὺ ξέρουν κ’ οἱ ἴδιοι πιά, τὶ εἴδους καινούργια διασκέδαση νὰ σκαρφιστοῦνε. Τότε, ὅμως, κ’ οἱ μέρες σου κ’ οἱ ὧρες σου θὰ πολλαπλασιατοῦν χίλιες φορές, γιατὶ δὲ θὰ θέλεια πιὰ νὰ χάσεις οὔτε ἕνα ἐλάχιστο δευτερόλεπτο, ποὺ κάθε ἕνα, καὶ τὸ πιὸ ἐλάχιστο, θὰ δίνει τὴ συνείδηση τῆς χαρᾶς στὴν καρδιά σου. Τότε θ’ ἀποχτήσεις τὴ σοφία, ὄχι μόνο ἀπὸ τὰ βιβλία, μὰ γιατὶ θα ’σαι μὲ τὸν ἴδιο τὸ Θεὸ πρόσωπο μὲ πρόσωπο· κ’ ἡ γῆ θ’ ἀπαστράψει περισσότερο ἀπὸ τὸν ἥλιο, καὶ δὲ θὰ ὑπάρχει οὔτε θλίψη, μήτε στεναγμός, μὰ μόνο ἕνας μοναδικός, ἀνεκτίμητος παράδεισος […].

- Μακὰρ Ἰβάνοβιτς! Τὸν διέκοψα, ξαφνικά, ζεσταμένος ἀνυπολόγιστα κι ὁ ἴδιος ἐγὼ (θυμοῦμαι καλὰ κεῖνο τὸ βράδυ), - Μακὰρ ἰβάνοβιτς!

Μ’ αὐτό ’ναι κομμουνισμός, κηρύσσετε, ἀληθινά, τὸν κομμουνισμό!

Φ. Ντοστογιέφσκυ, Ὁ ἔφηβος, μτφρ. Ἄρη Δικταίου